Page 86 - Fotovizyon Fotoğraf ve Kültür Sanat Dergisi - Ekim 2025 Sayısı
P. 86

86    FO T O VİZYON                                                                                                                                                                              FO T O VİZYON            87



         Evet, doğrudur. Başta dediğim gibi DHDT’na 1975 açılan sınavı kazanarak girdim. Burada dört                            ‘ben ancak 100 dolar verebilirim’ dedim ve sonunda ‘peki 100 dolarlık fotoğraf makinasına bakalım’
         yıl kaldım ve dünya birincilikleri alan ekiplerde yer aldım. Bu arada toplulukla birlikte 1976 yılında                 dedi. Amerikalı arkadaşım ‘sen gideceğin adresi bana ver, siz Teksas’a varana kadar makine o


         Özbekistan, Gürcistan ve Moskova’yı kapsayan büyük bir turne yaptık. 120 kişilik bir kafile idi.                       adrese gelir’ dedi. Ertesi gün washington DC’den Teksas’a hareket ettik. Teksas’a yolculuğumuz üç
         Kafilede TRT’den Cinuşen TANRiKORUR, Cenk KORAY,  Devlet Tiyatrosu’ndan Ayten ve Cüneyt                                gün sürdü. Teksas’taki eve geldiğimizde birlikte seyahat ettiğimiz arkadaşın kiracısı ‘size bir paket


         GÖKÇER de vardı. Hepsi rahmetli oldu. O zamanlar Ozan SAĞDiÇ Hoca da bizimle beraberdi                                 geldi’ dedi ve paketi bize uzattı. Paketi açtım ve paketin içinden Nikon EM modeli ile bir tane de
         ve Bakanlığın tanıtım fotoğrafçısıydı. Temsillerden arta kalan zamanlarda geziyorduk. Ozan Hoca                        flaş çıktı. İlk Nikon’umu böyle almıştım.


         elinde leica fotoğraf makinesi, fotoğraf çekiyordu. Bu beni çok etkiledi ve Ozan Hocaya ‘ben de
                                                                                                                                Ankara Fotoğraf Sanatçıları Derneği (AFSAD)’ne girişiniz nasıl oldu?
         fotoğraf çekmek istiyorum, ne yapmam gerek’ diye sordum. Ozan Hoca ‘Rusların Zenit marka bir


         makinası var, yanında bir de agrandisör al burada ucuz’ dedi. Bende Zenit fotoğraf makinesi ile                        1976 yılından itibaren ne görsem çekiyordum. Bu bilinçsiz bir yaklaşımdı. 1989 yılında bu dernekte
         bir tane de çanta tipi agrandisör aldım ve ülkeye dönüşte fotoğraf çekmeye başladım. O zaman-                          neler oluyor diye, AFSAD’ın kapısını çaldım. Bana temel fotoğraf eğitimine katılmam, eğitim sonunda


         lar bu kadar fotoğraf ile ilgili kitap, doküman yoktu. Fotoğraf hocalarının yanına yaklaşamıyorduk.                    seçici kurula fotoğraf vermem ve asıl üyelik için beklemem gerektiği söylendi. Oysa 1976 yılında
         Hocalar ya bilmediğinden ya da bilmeni istemediğinden cevap vermezlerdi.                                               benim karanlık odam vardı. Mecburen AFSAD’da temel fotoğraf eğitimini aldım. AFSAD’a gittiğimde


                                                                                                                                iki fotoğraf makinam üç tane de objektifim yanımdaydı. O tarihte AFSAD’ın elinde eğitime katkı
         Karanlık oda kurmak, film banyo etmek, fotoğraf basmak bu kadar kolay mı?
                                                                                                                                sağlayacak ekipman fazla değildi. Eğitim süreci bitti. Derneğe sıkça gitmeye, etkinlikleri kaçırmamaya


         Bilmeyene her şey zor. Tüm zorlukları yenip, sabırla işin üzerine gitmek lazım. Ben de öyle                            başladım. Ama 1968 yılından başlayan bir dernekçiliğim vardı. Aramızda geçen konuşmalarda bu
         yaptım. Karanlık odayı, topluluktan bir arkadaşın evine kurduk. İlk başlarda çok kimyasal, film                        özellik sıkça ortaya çıkmaya başladı. Bu dikkat çekmiş olmalı ki, benden fotoğraf istediler, 10 dia


         ve kâğıt harcadık. Masrafları bölüşüyorduk. Yavaş yavaş, film ve kart banyosunu yapmayı, baskı                         verdim, dialar beğenildi ve uzun süre asil üyeliği bekleme zahmeti olmadan üyeliğe kabul edildim
         tekniklerini öğrendik. Ama, öğrendikçe bu sefer eldeki ekipman az gelmeye başladı.                                     ancak kanımca dernekçilik hakkında görüşlerimin de üyelikte etkisi olmuştur. Şunu da söylemeden


                                                                                                                                geçemeyeceğim. AFSAD bana geniş bir arkadaş çevresi ve fotoğrafı kaygı ile çekme özelliğini
         İlk Nikon marka fotoğraf makinası almanızdan da bahsedebilir misiniz?
                                                                                                                                kazandırmıştır. Arkadaş çevremin yarısı halk oyunlarından ise, yarısı da fotoğraf camiasındandır.


         DHDT’dan askerlik nedeniyle ayrıldıktan sonra, topluluğa tekrar dönmedim. Babamın işleri ile                           Üyeliğim boyunca AFSAD’ta yoğun olarak çalıştım.
         uğraştım. Bu arada USA’dan bir teklif geldi. Amerika’ya oyun öğretmek için davet ediliyordum.
                                                                                                                                AFSAD’ın Kırgızistan sergisi nasıl oldu?
         Gittim ve dört ay boyunca 23 eyalette ders verdim.
                                                                                                                                Daha önce dediğim gibi AFSAD’ta çok yoğun çalıştım. Sergi gösteri biriminde yer alıyordum. AFSAD’ın
         washington DC’de bir Amerikalının evinde kalıyordum. Amerikalı benim elimde Zenit’i görünce
                                                                                                                                kuruluşunun 15. yılı kapsamında sergi için bir ekip kuruldu. Bu grup ben, Tarık YURTGEZER, Doğanay
         şaşırdı, inceledi: Daha önce hiç Zenit fotoğraf makinası görmemiş. Ben bu arkadaşa ‘Nikon marka
                                                                                                                                SEVİNDİK, Gülnaz ÇOlAK, Gürsel GÖKÇE, Cengiz Oğuz GÜMRÜKÇÜ, Firdevs KARAPiNAR,
         bir fotoğraf makinası almak istiyorum’ dedim. Arkadaşım ‘kaç dolarlık olsun’ dedi. Ben de ‘100
                                                                                                                                İbrahim MERİÇ’ten oluşuyordu. Eski Çalışma Bakanı Yaşar OKUYAN’ın İmbat Fuarcılık isimli firması
         dolarlık olsun’ dedim. O ‘150 dolar verirsen iyi bir makine alabiliriz, ben de Nikon’cuyum’ dedi.
                                                                                                                                vardı. Bu firma AFSAD’a ‘Kırgızistan’da, Kazakistan’da, Katar veya Dubai’de Türk fuarı açacağım,



         Fotovizyon Fotoğraf ve Kültür Sanat Dergisi | EKİM 2025                                                                                               Fotovizyon Fotoğraf ve Kültür Sanat Dergisi | EKİM 2025
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91